ខ្ញុំជោគជ័យក្នុងជីវិតស្នេហា
សួស្ដីសប្បាយនិងមិត្តទាំងអស់នៅទំព័រសប្បាយខ្ញុំបានចូលរួមក្នុងទំព័រស្នេហានេះ ហើយបានដឹងរឿងរបស់មិត្តយុវវ័យយើងខ្ញុំពិតជាមានអារម្មណ៍សោកស្ដាយនិងអាណិតគាត់ណាស់។ នាងខ្ញុំក៏សូមចូលរួមចែករំលែកជាបទពិសោធន៍ក្នុងទំព័រនេះផងដែរ ប៉ុន្តែរឿងខ្ញុំមិនមែនជារឿងជូរចត់ទេដោយខ្ញុំបានទទួលផ្លែផ្កានិងសេចក្ដីសុខពីស្នេហារបស់ខ្ញុំ។
ពេលខ្ញុំរៀននៅថ្នាក់ទី១២ខ្ញុំមានសង្សារជាមិត្តរួមថ្នាក់នឹងគ្នា គាត់អាយុច្រើនជាងខ្ញុំតែមួយឆ្នាំប៉ុណ្ណោះ។ ពួកខ្ញុំស្រឡាញ់គ្នាណាស់ ពេលយើងប្រឡងជាប់បាក់ឌុបគាត់ត្រូវចូលរៀនបរិញ្ញាបត្រផ្នែកព័ត៌មានវិទ្យា ចំណែកខ្ញុំប៉ាម៉ាក់ចង់អោយរៀនខាងគណនេយ្យ។ ទោះយ៉ាងណាខ្ញុំបានសម្រេចចិត្តចាប់យកមុខវិទ្យាព័ត៌មានវិទ្យាជាមួយគាត់ ព្រោះមិនចង់ឃ្លាតឆ្ងាយទេដោយសារយុវវ័យភាគច្រើនមានស្នេហានៅកំឡុងពេលរៀនមហាវិទ្យាល័យ។
ដើមឡើយក៏មានការជំទាស់ពីអ្នកផ្ទះខ្លះដែរចំពោះការសម្រេចចិត្តរបស់ខ្ញុំក្នុងការសម្រេចចិត្តរៀនផ្នែកនេះ ប៉ុន្តែទីបំផុតទាំងអស់គ្នាសុទ្ធតែគាំទ្រការសម្រេចចិត្តរបស់ខ្ញុំ។ ថ្វីបើខ្ញុំមិនសូវចូលចិត្តជំនាញនេះ ហើយរៀនមិនសូវពូកែប៉ុន្តែខ្ញុំប្រាប់ខ្លួនឯងថាខ្ញុំត្រូវតែរៀនជំនាញនេះអោយចប់ ហើយត្រូវតែអាចធ្វើការបានក្រោយបញ្ចប់ការសិក្សា។ ការតាំងចិត្តពិតជាអាចឈានទៅដល់គោលដៅមែនដោយមានមនុស្សដែលសំខាន់ក្នុងជីវិតខ្ញុំនៅជួយជុំរុញនិងគាំទ្រពីក្រោយរហូត។
ការចាប់យកមុខវិជ្ជាដែលខ្លួនមិនចូលចិត្តនិងរៀនមិនពូកែគឺជាការលះបង់មួយនៅក្នុងជីវិតសិក្សាខ្ញុំដឹងពីរឿងនេះ ប៉ុន្តែបណ្ដែតបណ្ដោយអោយមនុស្សដែលខ្លួនស្រឡាញ់ងាកចេញទៅបាត់ប្រាកដជាការលះបង់មួយកាន់តែធំទៅទៀត អញ្ចឹងហើយទើបខ្ញុំមិនស្ដាយហើយក៏មិនស្ទាក់ស្ទើរក្នុងការសម្រេចចិត្តនេះដែរ។
ក្រោយរៀនចប់គាត់រកការងារបានធ្វើមុនខ្ញុំ រយៈពេលមិនមែនខ្លីទេទើបខ្ញុំអាចរកការងារធ្វើបាន ខ្ញុំខំ
រក្សាទំនាក់ទំនងនេះណាស់។ ខ្ញុំមិនធ្វើទន់ជ្រាយចំពោះគាត់ទេ ខ្ញុំជាមនុស្សរឹងមាំជាមួយនឹងអាជីពច្បាស់លាស់មួយក្រោយពីបញ្ចប់ការសិក្សា ប៉ុន្តែខ្ញុំក៏មិនធ្វើជាមនុស្សចចេសដែលធ្វើអោយគាត់យល់ថាពិបាកសម្របខ្លួនតាមដែរ។
ទីបំផុតពួកខ្ញុំបានរៀបការនៅចុងឆ្នាំ២០០៩ មកដល់ពេលនេះពួកយើងមានកូនប្រុសម្នាក់ហើយ ការរស់នៅក្នុងជីវភាពមួយដែលសមរម្យ ខ្ញុំពិតជារីករាយក្នុងជីវិតរស់នៅក្នុងគ្រួសារមួយដ៏កក់ក្ដៅនេះណាស់។
ជាចុងក្រោយខ្ញុំសូមជូនពរអោយមិត្តយុវវ័យទាំងអស់ទទួលបានជោគជ័យក្នុងរឿងស្នេហា ហើយរស់នៅប្រកបដោយសុភមង្គល៕
ពេលខ្ញុំរៀននៅថ្នាក់ទី១២ខ្ញុំមានសង្សារជាមិត្តរួមថ្នាក់នឹងគ្នា គាត់អាយុច្រើនជាងខ្ញុំតែមួយឆ្នាំប៉ុណ្ណោះ។ ពួកខ្ញុំស្រឡាញ់គ្នាណាស់ ពេលយើងប្រឡងជាប់បាក់ឌុបគាត់ត្រូវចូលរៀនបរិញ្ញាបត្រផ្នែកព័ត៌មានវិទ្យា ចំណែកខ្ញុំប៉ាម៉ាក់ចង់អោយរៀនខាងគណនេយ្យ។ ទោះយ៉ាងណាខ្ញុំបានសម្រេចចិត្តចាប់យកមុខវិទ្យាព័ត៌មានវិទ្យាជាមួយគាត់ ព្រោះមិនចង់ឃ្លាតឆ្ងាយទេដោយសារយុវវ័យភាគច្រើនមានស្នេហានៅកំឡុងពេលរៀនមហាវិទ្យាល័យ។
ដើមឡើយក៏មានការជំទាស់ពីអ្នកផ្ទះខ្លះដែរចំពោះការសម្រេចចិត្តរបស់ខ្ញុំក្នុងការសម្រេចចិត្តរៀនផ្នែកនេះ ប៉ុន្តែទីបំផុតទាំងអស់គ្នាសុទ្ធតែគាំទ្រការសម្រេចចិត្តរបស់ខ្ញុំ។ ថ្វីបើខ្ញុំមិនសូវចូលចិត្តជំនាញនេះ ហើយរៀនមិនសូវពូកែប៉ុន្តែខ្ញុំប្រាប់ខ្លួនឯងថាខ្ញុំត្រូវតែរៀនជំនាញនេះអោយចប់ ហើយត្រូវតែអាចធ្វើការបានក្រោយបញ្ចប់ការសិក្សា។ ការតាំងចិត្តពិតជាអាចឈានទៅដល់គោលដៅមែនដោយមានមនុស្សដែលសំខាន់ក្នុងជីវិតខ្ញុំនៅជួយជុំរុញនិងគាំទ្រពីក្រោយរហូត។
ការចាប់យកមុខវិជ្ជាដែលខ្លួនមិនចូលចិត្តនិងរៀនមិនពូកែគឺជាការលះបង់មួយនៅក្នុងជីវិតសិក្សាខ្ញុំដឹងពីរឿងនេះ ប៉ុន្តែបណ្ដែតបណ្ដោយអោយមនុស្សដែលខ្លួនស្រឡាញ់ងាកចេញទៅបាត់ប្រាកដជាការលះបង់មួយកាន់តែធំទៅទៀត អញ្ចឹងហើយទើបខ្ញុំមិនស្ដាយហើយក៏មិនស្ទាក់ស្ទើរក្នុងការសម្រេចចិត្តនេះដែរ។
ក្រោយរៀនចប់គាត់រកការងារបានធ្វើមុនខ្ញុំ រយៈពេលមិនមែនខ្លីទេទើបខ្ញុំអាចរកការងារធ្វើបាន ខ្ញុំខំ
រក្សាទំនាក់ទំនងនេះណាស់។ ខ្ញុំមិនធ្វើទន់ជ្រាយចំពោះគាត់ទេ ខ្ញុំជាមនុស្សរឹងមាំជាមួយនឹងអាជីពច្បាស់លាស់មួយក្រោយពីបញ្ចប់ការសិក្សា ប៉ុន្តែខ្ញុំក៏មិនធ្វើជាមនុស្សចចេសដែលធ្វើអោយគាត់យល់ថាពិបាកសម្របខ្លួនតាមដែរ។ទីបំផុតពួកខ្ញុំបានរៀបការនៅចុងឆ្នាំ២០០៩ មកដល់ពេលនេះពួកយើងមានកូនប្រុសម្នាក់ហើយ ការរស់នៅក្នុងជីវភាពមួយដែលសមរម្យ ខ្ញុំពិតជារីករាយក្នុងជីវិតរស់នៅក្នុងគ្រួសារមួយដ៏កក់ក្ដៅនេះណាស់។
ជាចុងក្រោយខ្ញុំសូមជូនពរអោយមិត្តយុវវ័យទាំងអស់ទទួលបានជោគជ័យក្នុងរឿងស្នេហា ហើយរស់នៅប្រកបដោយសុភមង្គល៕
ឈ-ល៖ “ខ្ញុំរៀបការនៅសប្ដាហ៍ក្រោយ”
ជម្រាបសួរសប្បាយនិងមិត្តទាំងអស់នៅលើគេហទំព័រនេះ ខ្ញុំជាអ្នកអានសប្បាយស្ទើររាល់ថ្ងៃ ខ្ញុំដឹងថាពេលខ្ញុំមានរឿងពិបាកបំផុតមិនដឹងជាត្រូវនិយាយប្រាប់នរណាគឺមានតែសប្បាយតែដែលទុកទំព័រចំហអោយខ្ញុំបានរៀបរាប់ពីទុក្ខសោកនិងក្ដីកង្វល់អស់ពីក្នុងទ្រូង។
ដូចសប្បាយនិងមិត្តទាំងអស់បានអានជីវិតស្នេហ៍ពិតរបស់ខ្ញុំពីទំព័រកន្លងមកហើយ គឺក្រោយពីខ្ញុំតស៊ូរាប់ឆ្នាំមើលថែកំដរនាង នាងដុះស្លាបក៏ហើរទៅបាត់ ពេលនាងបាក់ស្លាបក៏ត្រឡប់មកខ្ញុំវិញ។
ពេលខ្ញុំផ្ញើទំព័រស្នេហ៍ ឈ-ល៖ “ហេតុអ្វីអូនត្រឡប់មកវិញ” អោយសប្បាយចុះផ្សាយខ្ញុំតែងតែចូលអានមតិយោបល់របស់មិត្តទាំងអស់ ហើយយកមកទុកក្នុងចិត្តខ្ញុំដឹងថា មិត្តទាំងអស់ពិតជាចង់អោយខ្ញុំបានល្អមិនចង់អោយខ្ញុំត្រឡប់ទៅជាមនុស្សទាត់ខ្យល់និងឈឺចាប់ជាលើកទីពីរក្នុងឆាកជីវិតទៀតទេ។
ដូច្នេះហើយក្រោយពីខ្ញុំបានធ្វើការសម្រេចចិត្ត ខ្ញុំក៏សម្រេចយករឿងនេះមកសុំសប្បាយចុះផ្សាយជាលើកទីបីដើម្បីអោយមិត្តទាំងអស់ដឹងថា រឿងខ្ញុំដើរដល់ណាហើយ។ ជាការពិតខ្ញុំបានទទួលមតិច្រើនដែលមិនអោយខ្ញុំទទួលនាងត្រឡប់មកវិញ ហើយខ្ញុំយកមកគិតនិងសួរខ្លួនឯងរាល់ថ្ងៃថា តើខ្ញុំត្រូវជ្រើសយកផ្លូវណាចំពោះមនុស្សដែលខ្ញុំស្រឡាញ់បំផុតក្នុងជីវិតនេះ ហើយក៏ជាមនុស្សដែលធ្វើអោយខ្ញុំឈឺចាប់បំផុតដែលក្នុងជីវិតនេះ។
ចុងក្រោយខ្ញុំសួរខ្លួនឯងថា តើខ្ញុំពិតជាស្រឡាញ់នាងបំផុតក្នុងឆាកជីវិតមែនទេ? ចម្លើយ “មែន” ដូច្នេះខ្ញុំដឹងថា ដើម្បីមនុស្សដែលខ្លួនស្រឡាញ់កុំថា កំហុសមួយទោះកំហុសមួយរយក៏អាចលើកលែងអោយបានដែរ។ ដើម្បីមនុស្សដែលខ្ញុំស្រឡាញ់ខ្ញុំសម្រេចថា រឿងកន្លងហួសគឺជាយល់សប្ដិអាក្រក់របស់ពួកយើង ពេលនេះយើងភ្ញាក់ទាំងអស់គ្នាហើយ យើងពិតជាអាចចាប់ផ្ដើមសារជាថ្មីបានសម្រាប់ឆាកជីវិតដែលមិនលើសពី៤០ឆ្នាំចុងក្រោយនេះ។
ខ្ញុំសូមអរគុណរាល់មតិរបស់មិត្តទាំងអស់ដែលបានជួយលើកទឹកចិត្តតាំងពីពេលដែលខ្ញុំពិបាកចិត្តបំផុតរហូតដល់ពេលដែលខ្ញុំត្រូវធ្វើការសម្រេចចិត្តដ៏សំខាន់នៅក្នុងឆាកជីវិតនេះ។ ខ្ញុំចង់ជម្រាបសប្បាយនិងមិត្តទាំងអស់ថា “ថ្ងៃអាទិត្យទី២៧ខែមីនាឆ្នាំ២០១១នេះ” ខ្ញុំនឹងរៀបការជាមួយនាងហើយ ខ្ញុំសង្ឃឹមថា ការសម្រេចចិត្តនេះគឺជាការសម្រេចចិត្តត្រឹមត្រូវហើយមិត្តទាំងអស់នឹងគាំទ្រខ្ញុំ។
ជាចុងក្រោយខ្ញុំសូមអរគុណសប្បាយដែលបានទុកទំព័រនេះសម្រាប់ខ្ញុំបានរៀបរាប់ពីរឿងដែលពិបាកនឹងហារស្ដី និងមិត្តទាំងអស់ជាទីរាប់អានដែលបានចំណាយពេលដ៏មានតម្លៃគិតនិងផ្ដល់ជាមតិល្អៗដល់ខ្ញុំ។
ខ្ញុំនឹងស្រឡាញ់មើលថែនាងអោយល្អ បើទុកជាមានរឿងនេះជាលើកទីពីរខ្ញុំនឹងមិនបន្ទោសនាងឬខ្លួនឯងទេ នេះគឺជាការសម្រេចចិត្តចុងក្រោយរបស់ខ្ញុំដើម្បីមនុស្សដែលខ្ញុំស្រឡាញ់៕
ឈ-ល៖ “ខ្ញុំរៀបការនៅសប្ដាហ៍ក្រោយ”
ដូចសប្បាយនិងមិត្តទាំងអស់បានអានជីវិតស្នេហ៍ពិតរបស់ខ្ញុំពីទំព័រកន្លងមកហើយ គឺក្រោយពីខ្ញុំតស៊ូរាប់ឆ្នាំមើលថែកំដរនាង នាងដុះស្លាបក៏ហើរទៅបាត់ ពេលនាងបាក់ស្លាបក៏ត្រឡប់មកខ្ញុំវិញ។
ពេលខ្ញុំផ្ញើទំព័រស្នេហ៍ ឈ-ល៖ “ហេតុអ្វីអូនត្រឡប់មកវិញ” អោយសប្បាយចុះផ្សាយខ្ញុំតែងតែចូលអានមតិយោបល់របស់មិត្តទាំងអស់ ហើយយកមកទុកក្នុងចិត្តខ្ញុំដឹងថា មិត្តទាំងអស់ពិតជាចង់អោយខ្ញុំបានល្អមិនចង់អោយខ្ញុំត្រឡប់ទៅជាមនុស្សទាត់ខ្យល់និងឈឺចាប់ជាលើកទីពីរក្នុងឆាកជីវិតទៀតទេ។
ដូច្នេះហើយក្រោយពីខ្ញុំបានធ្វើការសម្រេចចិត្ត ខ្ញុំក៏សម្រេចយករឿងនេះមកសុំសប្បាយចុះផ្សាយជាលើកទីបីដើម្បីអោយមិត្តទាំងអស់ដឹងថា រឿងខ្ញុំដើរដល់ណាហើយ។ ជាការពិតខ្ញុំបានទទួលមតិច្រើនដែលមិនអោយខ្ញុំទទួលនាងត្រឡប់មកវិញ ហើយខ្ញុំយកមកគិតនិងសួរខ្លួនឯងរាល់ថ្ងៃថា តើខ្ញុំត្រូវជ្រើសយកផ្លូវណាចំពោះមនុស្សដែលខ្ញុំស្រឡាញ់បំផុតក្នុងជីវិតនេះ ហើយក៏ជាមនុស្សដែលធ្វើអោយខ្ញុំឈឺចាប់បំផុតដែលក្នុងជីវិតនេះ។
ចុងក្រោយខ្ញុំសួរខ្លួនឯងថា តើខ្ញុំពិតជាស្រឡាញ់នាងបំផុតក្នុងឆាកជីវិតមែនទេ? ចម្លើយ “មែន” ដូច្នេះខ្ញុំដឹងថា ដើម្បីមនុស្សដែលខ្លួនស្រឡាញ់កុំថា កំហុសមួយទោះកំហុសមួយរយក៏អាចលើកលែងអោយបានដែរ។ ដើម្បីមនុស្សដែលខ្ញុំស្រឡាញ់ខ្ញុំសម្រេចថា រឿងកន្លងហួសគឺជាយល់សប្ដិអាក្រក់របស់ពួកយើង ពេលនេះយើងភ្ញាក់ទាំងអស់គ្នាហើយ យើងពិតជាអាចចាប់ផ្ដើមសារជាថ្មីបានសម្រាប់ឆាកជីវិតដែលមិនលើសពី៤០ឆ្នាំចុងក្រោយនេះ។
ខ្ញុំសូមអរគុណរាល់មតិរបស់មិត្តទាំងអស់ដែលបានជួយលើកទឹកចិត្តតាំងពីពេលដែលខ្ញុំពិបាកចិត្តបំផុតរហូតដល់ពេលដែលខ្ញុំត្រូវធ្វើការសម្រេចចិត្តដ៏សំខាន់នៅក្នុងឆាកជីវិតនេះ។ ខ្ញុំចង់ជម្រាបសប្បាយនិងមិត្តទាំងអស់ថា “ថ្ងៃអាទិត្យទី២៧ខែមីនាឆ្នាំ២០១១នេះ” ខ្ញុំនឹងរៀបការជាមួយនាងហើយ ខ្ញុំសង្ឃឹមថា ការសម្រេចចិត្តនេះគឺជាការសម្រេចចិត្តត្រឹមត្រូវហើយមិត្តទាំងអស់នឹងគាំទ្រខ្ញុំ។
ជាចុងក្រោយខ្ញុំសូមអរគុណសប្បាយដែលបានទុកទំព័រនេះសម្រាប់ខ្ញុំបានរៀបរាប់ពីរឿងដែលពិបាកនឹងហារស្ដី និងមិត្តទាំងអស់ជាទីរាប់អានដែលបានចំណាយពេលដ៏មានតម្លៃគិតនិងផ្ដល់ជាមតិល្អៗដល់ខ្ញុំ។
ខ្ញុំនឹងស្រឡាញ់មើលថែនាងអោយល្អ បើទុកជាមានរឿងនេះជាលើកទីពីរខ្ញុំនឹងមិនបន្ទោសនាងឬខ្លួនឯងទេ នេះគឺជាការសម្រេចចិត្តចុងក្រោយរបស់ខ្ញុំដើម្បីមនុស្សដែលខ្ញុំស្រឡាញ់៕
ឈ-ល៖ “ខ្ញុំរៀបការនៅសប្ដាហ៍ក្រោយ”
